Τα παλάτια της αγάπης

Στίχοι: Ευάγγελος Ατραΐδης & Παύλος Ζεμανίδης
Μουσική: Γιάννης Βασιλόπουλος


Θέλω κάπου να μιλήσω, να με νιώσουν
Μα φοβάμαι πιο πολύ μη με πληγώσουν
Ποιος έχει δυνατή καρδιά
Που δεν την πιάνει πόνος
Να μοιραστεί τις πίκρες μου
Να μην τις έχω μόνος.

Όσοι είναι οι καημοί μου
Είναι τ’ άστρα τ’ ουρανού
Μα δεν νοιάζεται κανένας
Για τον πόνο τ’ αλλουνού.

Τα παλάτια της αγάπης που `χα χτίσει
Απ’ της μοίρας τον βοριά έχουν γκρεμίσει
Καράβι είμαι χάρτινο
Στου πόνου την πλημμύρα
Κι αναρωτιέμαι, άραγε
Πού θα με βγάλει η μοίρα.

Όσοι είναι οι καημοί μου
Είναι τ’ άστρα τ’ ουρανού
Μα δεν νοιάζεται κανένας
Για τον πόνο τ’ αλλουνού.

Από το δίσκο "Η στεναχώρια μου"

Πάψε να ρωτάς

Στίχοι:  Ατραΐδης
Μουσική: Καζαντζίδης, Βασιλόπουλος
       

Πάψε να ρωτάς, πάψε να ρωτάς
Ό,τι υπήρχε μεταξύ μας
Μην το συζητάς

Άγνωστος για σένα
Πες πως είμαι πια
Και τα περασμένα
Ρίξ’ τα στη φωτιά

Πείσε την καρδιά σου
Να μ’ απαρνηθείς
Κι αν βρεθώ μπροστά σου
Να μη συγκινηθείς

Πάψε να ρωτάς
Η πορεία της αγάπης
Άλλαξε για μας

Πάψε να ρωτάς, πάψε να ρωτάς
Απ’ την ξεχασμένη στάχτη
Φλόγα μη ζητάς

Ποιος από τους δυο μας
Φταίει πιο πολύ
Κι αν το ομολογούμε
Δε μας ωφελεί

Όσο κι αν σου φταίω
Όσο κι αν μου φταις
Θέλημα της μοίρας
Γκρέμισε το χτες

Από το δίσκο "Γυρισμός"

Το ψωμί τη ξενιτιάς

Στίχοι: Ευάγγελος Ατραΐδης & Παύλος Ζεμανίδης
Μουσική: Γιάννης Βασιλόπουλος
Έτος: 1970


Το ψωμί της ξενιτιάς είναι πικρό
το νερό της θολό και το στρώμα σκληρό
τα λεφτά που αποκτάς τα βλαστημάς
υποφέρεις πονάς την πατρίδα ζητάς

Κλέφτρα ξενιτιά τα παλληκάρια κλέβεις
μάγισσα κακιά με τα λεφτά μαγεύεις
πάντα μ’ απονιά χωρίζεις μάνες και παιδιά

Κάνε Παναγιά η ξενιτιά να πάψει
κι άλλη μάνα πια για χωρισμό μην κλάψει
κι όλα τα παιδιά στο σπίτι τους να `ρθουν ξανά

Το ψωμί της ξενιτιάς είναι ξερό
και με δάκρυ πικρό το `χω βρέξει κι εγώ
πιο καλά στο φτωχικό ψωμί κι ελιά
παρά χίλια καλά στην πικρή ξενιτιά

Κλέφτρα ξενιτιά τα παλληκάρια κλέβεις
μάγισσα κακιά με τα λεφτά μαγεύεις
πάντα μ’ απονιά χωρίζεις μάνες και παιδιά

Κάνε Παναγιά η ξενιτιά να πάψει
κι άλλη μάνα πια για χωρισμό μην κλάψει
κι όλα τα παιδιά στο σπίτι τους να `ρθουν ξανά

Το δρομολόι της ζωής

Στίχοι: Ατραΐδης, Βασιλόπουλος
Μουσική: Στέλιος Καζαντζίδης
Έτος: 1972


Το δρομολόι καθενός το ξέρει μόνο ο Θεός,
στα μονοπάτια της ζωής όλοι περιπλανόμαστε
άλλος εδώ κι άλλος εκεί πονάμε ή χαιρόμαστε.

Άλλος πατάει άσφαλτο κι άλλος πατάει χώμα
ώσπου μια μέρα η ψυχή χωρίζει απ’ το σώμα.
Άλλος πατάει στα χαλιά και άλλος στα σανίδια
μόνο στο θάνατο μπροστά τα πάντα είναι ίδια.

Είναι λουλούδι η ψυχή και να μαδήσει δεν αργεί
στο περιβόλι της ζωής ένα σεργιάνι κάνουμε
κι άλλος αργά κι άλλος νωρίς στο ίδιο τέρμα φτάνουμε.

Άλλος πατάει άσφαλτο κι άλλος πατάει χώμα
ώσπου μια μέρα η ψυχή χωρίζει απ’ το σώμα.
Άλλος πατάει στα χαλιά και άλλος στα σανίδια
μόνο στο θάνατο μπροστά τα πάντα είναι ίδια.

Από το δίσκο "Γυρισμός"

Η καρδιά μου ας όψεται

Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Νικολόπουλος, Βασιλόπουλος

Έτος: 1972

Δακρυσμένη ζητάς την αγάπη μου
και ξεχνάς ένα λάθος σου μεγάλο,
ένα βράδυ εσύ με το δάκρυ μου
είχες χτίσει φωλιά με έναν άλλον.
Σε λυπάμαι αλλά είσαι κίνδυνος,
σ’ αγαπάω αλλά αμφιβάλλω.

Η καρδιά μου ας όψεται
που σ’ αγαπάει ακόμα
όμως πως να κοιμηθώ
σε λερωμένο στρώμα.

Πως να σφίξω ξανά μες στα χέρια μου
το κορμί σου το αγαπημένο
πως το χάιδευε άλλος θα σκέφτομαι
όταν έριχνα δάκρυ χαμένο.
Σαν να πιάνω φωτιά θα μου φαίνεται
και θα καίγομαι και θα πεθαίνω.

Η καρδιά μου ας όψεται
που σ’ αγαπάει ακόμα
όμως πως να κοιμηθώ
σε λερωμένο στρώμα.

Από το δίσκο "Γυρισμός"