Γιατί Με Ξύπνησες Πρωί

Στίχοι: Βασίλης Τσιτσάνης
Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης


Γιατί με ξύπνησες πρωί
μέσα στον ύπνο τον βαρύ
γιατί την πόρτα μου χτυπάς
τι θέλεις τώρα, τι ζητάς
 δε θέλω πια να μ’ αγαπάς

Να με γελάς κουράστηκα
βαριά σε καταράστηκα
απ’ τη ζωή μου πέρασες
με τσάκισες με γέρασες
 με τσάκισες με γέρασες

Στον ύπνο είχα βυθιστεί
και όλα είχαν ξεχαστεί
γιατί την πόρτα μου χτυπάς
πρωί πρωί και με ξυπνάς
δε θέλω πια να μ’ αγαπάς

Από το δίσκο "Ότι δεν είπα"

Κατάδικος για πάντα

Στίχοι: Βασίλης Τσιτσάνης
Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης

Όνειρα κάναμε μες τη ζωή,
με πάθος και οι δυο μας αγαπιόμαστε
μα μπήκε ο τρίτος ανάμεσά μας
ενώ την άλλη Κυριακή θα παντρευόμαστε.

Ξημέρωνε η Κυριακή
χτυπούσαν οι καμπάνες.
Είχα μαυρίλα στην ψυχή
κι έβγαλα απόφαση σκληρή,
απόφαση σκληρή
να κλάψουνε δυο μάνες

Τη σκότωσα και τώρα πια
δεν περιμένω χάρη.
Ούτε και εγώ την κέρδισα
ούτε άλλος θα την πάρει.

Δεν μπόρεσα να κρατηθώ
στην σκέψη πως την χάνω.
Όλα μπροστά μου είχαν σβηστεί
τα λογικά μου είχαν χαθεί
και εγκλημάτησα
στο πάθος μου απάνω

Για πάντα πια στη φυλακή
δεν περιμένω χάρη.
Ούτε και εγώ την κέρδισα
ούτε άλλος θα την πάρει.

Αν δεις στεφάνια και χαρές
το χέρι μου απλώνω.
Με αίμα το ‘βαψα γι’ αυτό
το έγκλημά μου το φρικτό
στα μαύρα σίδερα για πάντα
θα πληρώνω.

Για πάντα μες τη φυλακή
με συντροφιά τον πόνο
το έγκλημά μου το βαρύ
για πάντα θα πληρώνω.

Σε τούτο το παλιόσπιτο

 

Στίχοι: Βασίλης Τσιτσάνης
Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης  
Έτος: 1951  

Σε τούτο το παλιόσπιτο  
σε τούτο το ρημάδι  
θάψαμε την αγάπη μας  
ένα Σάββατο βράδυ

Στο παλιόσπιτο ετούτο που χωρίσαμε  
την βραδιά την τελευταία που μιλήσαμε  

Μέσα στην έρημη αυλή
κατ’ απ’ τα παραθύρια
οι μάγισσες και οι γύφτισσες
να στήσουνε τσαντίρια

Στο παλιόσπιτο ετούτο που χωρίσαμε
και με δάκρυα ποτάμια το ποτίσαμε

Κι η νυχτερίδα μοναχή
να στήσει τη φωλιά της
στην καμαρούλα τη μικρή
που `παιρνα τα φιλιά της

Στο παλιόσπιτο ετούτο που χωρίσαμε
την βραδιά την τελευταία που μιλήσαμε

Από το δίσκο "Ότι δεν είπα"

Αραπίνες

Στίχοι: Βασίλης Τσιτσάνης
Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης

Έτος: 1946

Νύχτες μαγικές, ονειρεμένες
αγάπες λάγνες, ξεχασμένες στην ξενιτιά
Τρέχει ο νους μου προς τα περασμένα
τα βράδια μου τ’ αγαπημένα, στην Αραπιά

Σάς μιλάω με καημό, με σπαραγμό
για τόσες τρέλες που νοσταλγώ

Αραπίνες λάγνες, ερωτιάρες
με ουίσκι, με γλυκιές κιθάρες, γλέντι και πιοτό
Αραπίνες, μάτια φλογισμένα
και κορμιά φιδίσια, καμωμένα σαν εξωτικά

Από το δίσκο "Ότι δεν είπα"

Βαριά χτυπούν τα σήμαντρα

Στίχοι: Βασίλης Τσιτσάνης
Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης

Βαριά χτυπούν τα σήμαντρα
πέρα στα παραπήγματα
κι ένας κατάδικος γεμάτος πόνο
μες το τραγούδι του ζητάει παρηγοριά

Είναι τα λόγια του πικρά
για την αγάπη του μιλά
πως εγκλημάτισε για μια κακούργα
όταν την βρήκε αγκαλιασμένη μια βραδιά

Βαριά χτυπούν τα σήμαντρα
κάτω στα παραπήγματα
σε ένα γλυκό σκοπό κάποιας αγάπης
που για χατίρι της εγίνηκε φονιάς

Από το δίσκο "Ότι δεν είπα"

Μπρος στο ρημαγμένο σπίτι

Στίχοι: Βασίλης Τσιτσάνης
Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης



Μπρος στο ρημαγμένο σπίτι
με τις πόρτες τις κλειστές,
τον καημό μου σιγοκλαίω
και ματώνουν οι καρδιές.

Ούτε μάνα, ούτε αδέρφια
κι εγώ έρημο πουλί
βλέπω αράχνες στο κατώφλι
και χορτάρια στην αυλή.

Τι να πω και τι ν’ αφήσω
απ’ την τόση συμφορά
ό,τι αγάπησα στον κόσμο
δε θα δω άλλη φορά.

Από το δίσκο "Ότι δεν είπα"

Παίξε Χρήστο το μπουζούκι

Στίχοι: Βασίλης Τσιτσάνης
Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης

Παίξε, Χρήστο, το μπουζούκι,

ρίξε μια γλυκιά πενιά

σαν γεμίσω το κεφάλι

γύρνα το στη ζεϊμπεκιά

Να χορέψω μες στη ζάλη,

όμορφα και ταπεινά

η καρδιά μου είναι μαύρη
απ' τα τόσα βάσανα

Παίξε, Χρίστο, άλλο ένα
μαύρες σκέψεις μου περνούν
κάποια μέρα μες στη στράτα
ξαπλωμένο θα με βρουν